90 ára afmæli ASÍ og jafnaðarmanna 12. mars 2006 00:01 Þótt verkalýðshreyfingin og jafnaðarmannastefnan á Íslandi sé sprottin af sömu rótum og víðast hvar annars staðar á Norðurlöndum hefur þróun þessara tveggja fjöldahreyfinga verið með töluvert öðrum hætti hér en í nágrannalöndunum. Hér voru það sömu menn sem stóðu að stofnun bæði Alþýðusambands Íslands og Alþýðuflokksins í kjölfar mikilla þjóðfélagsbreytinga sem áttu sér stað fyrir um og yfir eitt hundrað árum, þegar hið gamla og gróna bændasamfélag var að breytast og þéttbýlið fór að taka á sig einhverja mynd. Fyrsti forseti ASÍ var Ottó N. Þorláksson, en hann hafði áður ásamt félaga sínum úr Stýrimannaskólanum stofnað Báruna, sem andsvar við félagsstofnun útgerðarmanna. Jón Baldvinsson tók síðar sama ár við forsetaembættinu í ASÍ og gegndi því um langan tíma, ásamt því að vera leiðtogi jafnaðarmanna, enda voru þessar hreyfingar mjög samtvinnaðar lengi vel. Í hinu mikla umróti í íslensku þjóðlífi fyrir níutíu árum kom Jónas Jónsson frá Hriflu líka mjög við sögu, bæði við stofnun ASÍ og Alþýðuflokksins, en síðar á sama árinu stofnaði hann svo Framsóknarflokkinn. Þessir tveir flokkar héldu svo hvor sína leið. Saga jafnaðarmannahreyfingarinnar hér í þessi níutíu ár er átakasaga og hafa skipst á skin og skúrir. Mesti vandi hennar var sá að um árabil störfuðu jafnaðarmenn í mörgum hópum, og vegna sundurlyndis varð slagkraftur þeirra ekki eins mikill og sterkur og í nágrannalöndunum, þar sem lítil skil voru löngum á milli jafnaðarmannaflokka og samtaka verkafólks. Hér hefur líka tíðkast um árabil að fulltrúar allra flokka - líka Sjálfstæðisflokks - hafa verið í forystu í verkalýðsfélögum og ASÍ. Þetta mátti heita óþekkt í nágrannalöndunum. Jafnaðarmenn hafa nú sameinast í einum flokki - Samfylkingunni - og þótti mörgum tími til kominn að það gerðist. Enn er hins vegar ekki komin á það nægileg reynsla hvernig til muni takast, því hafa verður í huga að þarna var steypt saman í eitt félögum í þremur flokkum, og það verður ekki fyrr en kynslóðaskipti hafa orðið í forystu og þingliði að flokkurinn getur með ótvíræðum hætti sýnt hvað í honum býr. Fram undan eru sveitarstjórnarkosningar og þær verða eins konar forsýning fyrir alþingiskosningarnar á næsta ári. Nái Samfylkingin þá ekki þeirri stöðu á næsta ári að verða ráðandi afl í ríkisstjórn má búast við að gagnrýnisraddir úr ýmsum hornum flokksins verði jafnaðarmönnum erfiðar. Því reynir nú mjög á nýjan formann Samfylkingarinnar á næstu mánuðum. Vel fer á því að haldið sé upp á þessi merku tímamót ASÍ og Alþýðuflokksins í Ráðhúsinu, þar sem áður stóð Bárubúð, þangað sem rekja má rætur þessara tveggja fjöldahreyfinga. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kári Jónasson Skoðanir Mest lesið Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Helvítis Píratarnir Unnar Þór Sæmundsson Skoðun Félag áhugamanna um löggæslu Agnes Ósk Marzellíusardóttir Skoðun Innflytjendur eru blórabögglar Achola Otieno Skoðun Tryggjum Svandísi á þing Hópur stuðningsfólks Svandísar Svavarsdóttur Skoðun Er „woke-ismi“ genginn of langt? Tanja Mjöll Ísfjörð Magnúsdóttir Skoðun Höldum okkur á dagskrá Hópur fólks innan íþróttahreyfingarinnar Skoðun Að refsa eða treysta VG? Finnur Ricart Andrason Skoðun Vók er vont – frambjóðandi XL kærður til lögreglu Kári Allansson Skoðun Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun
Þótt verkalýðshreyfingin og jafnaðarmannastefnan á Íslandi sé sprottin af sömu rótum og víðast hvar annars staðar á Norðurlöndum hefur þróun þessara tveggja fjöldahreyfinga verið með töluvert öðrum hætti hér en í nágrannalöndunum. Hér voru það sömu menn sem stóðu að stofnun bæði Alþýðusambands Íslands og Alþýðuflokksins í kjölfar mikilla þjóðfélagsbreytinga sem áttu sér stað fyrir um og yfir eitt hundrað árum, þegar hið gamla og gróna bændasamfélag var að breytast og þéttbýlið fór að taka á sig einhverja mynd. Fyrsti forseti ASÍ var Ottó N. Þorláksson, en hann hafði áður ásamt félaga sínum úr Stýrimannaskólanum stofnað Báruna, sem andsvar við félagsstofnun útgerðarmanna. Jón Baldvinsson tók síðar sama ár við forsetaembættinu í ASÍ og gegndi því um langan tíma, ásamt því að vera leiðtogi jafnaðarmanna, enda voru þessar hreyfingar mjög samtvinnaðar lengi vel. Í hinu mikla umróti í íslensku þjóðlífi fyrir níutíu árum kom Jónas Jónsson frá Hriflu líka mjög við sögu, bæði við stofnun ASÍ og Alþýðuflokksins, en síðar á sama árinu stofnaði hann svo Framsóknarflokkinn. Þessir tveir flokkar héldu svo hvor sína leið. Saga jafnaðarmannahreyfingarinnar hér í þessi níutíu ár er átakasaga og hafa skipst á skin og skúrir. Mesti vandi hennar var sá að um árabil störfuðu jafnaðarmenn í mörgum hópum, og vegna sundurlyndis varð slagkraftur þeirra ekki eins mikill og sterkur og í nágrannalöndunum, þar sem lítil skil voru löngum á milli jafnaðarmannaflokka og samtaka verkafólks. Hér hefur líka tíðkast um árabil að fulltrúar allra flokka - líka Sjálfstæðisflokks - hafa verið í forystu í verkalýðsfélögum og ASÍ. Þetta mátti heita óþekkt í nágrannalöndunum. Jafnaðarmenn hafa nú sameinast í einum flokki - Samfylkingunni - og þótti mörgum tími til kominn að það gerðist. Enn er hins vegar ekki komin á það nægileg reynsla hvernig til muni takast, því hafa verður í huga að þarna var steypt saman í eitt félögum í þremur flokkum, og það verður ekki fyrr en kynslóðaskipti hafa orðið í forystu og þingliði að flokkurinn getur með ótvíræðum hætti sýnt hvað í honum býr. Fram undan eru sveitarstjórnarkosningar og þær verða eins konar forsýning fyrir alþingiskosningarnar á næsta ári. Nái Samfylkingin þá ekki þeirri stöðu á næsta ári að verða ráðandi afl í ríkisstjórn má búast við að gagnrýnisraddir úr ýmsum hornum flokksins verði jafnaðarmönnum erfiðar. Því reynir nú mjög á nýjan formann Samfylkingarinnar á næstu mánuðum. Vel fer á því að haldið sé upp á þessi merku tímamót ASÍ og Alþýðuflokksins í Ráðhúsinu, þar sem áður stóð Bárubúð, þangað sem rekja má rætur þessara tveggja fjöldahreyfinga.
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun