Ferðamenn flykkjast að gamla flugvélarflakinu

Gamalt flugvélarflak á Sólheimasandi er óvænt orðið einn af vinsælli ferðamannastöðum Suðurlands, þrátt fyrir að landeigendur hafi lokað fyrir bílaumferð þangað og það kosti tveggja tíma gönguferð að skoða það. Í fréttum Stöðvar 2 var rætt við Benedikt Bragason, bónda á Ytri Sólheimum.

Við töldum yfir fimmtíu bíla en þessi óvænta bílamergð, sem lagt er við hringveginn á Sólheimasandi, hefur vakið athygli í sumar. Þarna eru frægar náttúruperlur allt í kring; Skógafoss, Eyjafjallajökull, Sólheimajökull, Dyrhólaey og Reynisfjara. Það er samt það sem er niðri á Sólheimasandi sem ferðamennirnir virðast tilbúnir að leggja mest á sig til að sjá. 

Bændurnir voru búnir að fá nóg af stjórnlausum utanvegaakstri um sandinn og lokuðu því veginum í vor. Ferðamennirnir fara þá bara gangandi.

„Þetta eru þrír og hálfur kílómetri að labba þangað niðureftir,” segir Benedikt bóndi. Hann segir fólk ganga í öllum veðrum og rok og rigning dragi ekki úr áhuganum. Meira að segja um miðja nótt megi sjá fólk fara þangað.

„Það bara ætlar að fara að flugvélinni. Þetta er viðkomustaður sem þarf að haka í,” segir Benedikt. 

Það sem er svona spennandi er flak Varnarliðsflugvélar sem nauðlenti í fjörunni árið 1974 þegar hún var í birgðaflutningum milli Keflavíkur og Hornafjarðar. Allir um borð sluppu heilir.

„Svo lentu þeir bara í mikilli ísingu og svona hálfnauðlentu henni hérna í fjörunni. Hún skemmdist svolítið og svo kom sandrok, skildist mér. Hún hefur verið hér síðan.” 

Benedikt segist grimmur á því að hann sé eigandi flaksins að landslögum. 

„Fólkið í Sólheimakoti á allan reka sem kemur á fjörur á miðvikudögum og flugvélin lenti hérna á miðvikudegi. Þannig að ég til mig vera eiganda.” 

Flakinu var ekki hampað í ferðamannabæklingum, fólk frétti af því í gegnum samfélagsmiðla. En svo komu Justin Bieber og indversk Bollywoodstjarna með tónlistarmyndbönd við flakið og eftir það varð sprenging. Benedikt segist hafa búist við því að flakið yrði vinsælt um tíma en síðan myndi þetta ganga yfir. 

„En þetta er ekkert búið. Þetta er bara meira og meira. Ætli það séu ekki 50-60 bílar á hverjum tíma við þjóðveginn. Þannig að það eru mörghundruð manns sem koma hingað á degi hverjum." 

Mannmergðin kemur líka túristunum á óvart. 

„Því miður er aðeins meiri fjöldi hérna en við bjuggumst við. En það er mjög fallegt hér,” segir Susanna Gost, ferðamaður frá Barcelona á Spáni, sem var að skoða flakið. 

Spurð hvort það væri þessi virði að ganga alla þessa leið, alls um sjö kílómetra, fram og til baka, svarar Susanna: 

„Já, auðvitað. Það er alltaf þess virði að ganga smáspöl til að sjá eitthvað. Þetta er öðruvísi. Landslagið er fallegt og svo er þessi flugvél hérna.” 

Umhverfið heillar einnig; svartur sandurinn, fjaran og jöklasýnin.

Benedikt viðurkennir að slysahætta sé við þjóðveginn en segir unnið að því að opna veginn að flakinu aftur. Búa eigi til bílastæði við flakið og afmarka veginn að því með stikum. Jafnframt sárvantar salerni. 

„Já, maður þarf að gá að því hvar maður stígur.” 

Flakið er hins vegar að grotna niður og því vaknar sú spurning hvort að þá þurfi nýtt flak.

„Jú, við erum farnir að svipast um eftir nýju flaki,” svarar Benedikt og hlær.