Foreldrar og kennarar saman í liði – Gleðilegt nýtt skólaár Andri Rafn Ottesen skrifar 7. ágúst 2024 08:30 Nú þegar verslunarmannahelgin hefur runnið sitt skeið tekur næsti kafli við, hin árlega skólasetning. Það skiptir engu hvort um sé að ræða leik-, grunn-, framhalds-, háskóla eða tónlistarnám, skólasetning er alltaf mjög hátíðleg stund þar sem nýtt skólaár hefst með öllum þeim ævintýrum og áskorunum sem bíða. Síðustu vikur hefur mikið verið rætt og ritað um menntakerfið okkar. Langir biðlistar í leiksskólana, mygluð húsnæði, námsmat, einkunnaverðbólga, samræmd próf, læsi, snjalltækin og samfélagsmiðlarnir, gervigreindin, PISA, tvítyngdu börnin og svona mætti áfram lengi telja. Menntakerfið okkar er ekki, og má ekki vera, það heilagt að ekki megi gagnrýna það eða ræða mögulegar úrbætur. En það er ekki allt á hliðinni hjá okkur. Gleymum ekki öllu því góða sem fyrir er og vel er gert. Það er stundum í eðli okkar að festast í neikvæða gírnum og gleyma að þakka fyrir það góða. Með þessari grein ætla ég alls ekki að fá mér sæti í þeim heita stól að tala fyrir hönd „allra“ foreldra eða „allra“ kennara, heldur slá fyrsta tóninn í farsælt samstarfi fyrir skólasetningu haustsins. Við erum nefnilega öll með sama markmið, að setja börnin í fyrsta sæti. Foreldrahlutverkið er ótrúlega magnað fyrirbæri. Þú færð þennan litla einstakling í hendurnar við fæðingu en því fylgja engar leiðbeiningar. BILLY bókahillan eða BESTÅ skáparnir frá IKEA gætu sennilega litið ögn öðruvísi út ef leiðbeiningarnar góðu fylgdu ekki með. Þess í stað þarft þú að kynnast barninu þínu og læra inná það sjálf/ur. Áður en þú veist af er ár liðið, tíminn flýgur. Að njóta þeirra forréttinda að fá að ala upp barn, fylgja því gegnum frumbernskuna og standa með því meðan það tekur stærstu skrefin í lífinu, er allt þess virði. Að ala upp barn í dag er langt frá því að vera auðvelt. Við lifum á tímum þar sem öfga-framboð á hlutum, vörum og afþreyingu eru alls staðar meðan við vitum ekki nákvæmlega hver eftirspurnin er. „Langar þig að horfa á línulega dagskrá í kvöld? Eða eigum við að finna þátt.. eða jafnvel bíómynd á Sjónvarpi Símans, Netflix, Hulu, Disney+, Amazon Prime eða eigum við frekar að spila?“. Skipulag og dagskrá dagsins er fljót að fyllast þegar morgunmatur er búinn, ef það gafst þá tækifæri til að borða morgunmat saman. Börnin fara í skóla, síðan á æfingar, ýmist íþróttir, tónlist eða annað, síðan þarf að leika við vinina og jafnvel afmæli en það má ekki gleyma að lesa heima svo við komum ekki illa út í lesfiminni. Við fullorðna fólkið þurfum að hugsa um krílin okkar en á sama tíma þurfum við líka að halda heimilinu hreinu, versla í matinn, sinna vinnunni okkar, komast í ræktina því það þarf að huga að heilsunni líka, rækta sambandið við maka, hitta fjölskyldu, vini og félaga til að missa ekki tengslin og loks er það síminn, tölvupóstarnir og eitt og eitt borð í Candy Crush. Svefninn rekur svo lestina. En foreldrar standa ekki einir. Kennarahlutverkið er álíka magnað (og klikkað) fyrirbæri. Þessa dagana sitja fjölmargir kennarar heima hjá sér og leiða hugann að nemendahópunum sem eru væntanlegir. Þessir kennarar eru ýmist að taka við nýjum hópum eða hitta gamla hópa aftur. Það skiptir í raun litlu máli því undirbúningurinn er alltaf eins: að halda eins vel utan um hvern og einn nemanda og mögulegt er. Og þar komum við aftur að IKEA leiðbeiningabókinni. Kennari þarf að kynnast hverjum einasta nemanda í hópnum sínum, kynnast styrkleikum og veikleikum, hvernig sé best að hvetja viðkomandi áfram og ná því mesta og besta fram. Þegar kennari hefur náð því hjá einum nemanda, þá tekur næsti við og næsti þangað til allur hópurinn er kortlagður. Og þá er komið að því að mynda góðan bekkjaranda. Þetta er ótrúlega mikil vinna, en hún er þess virði. Hún er mismikil eftir hópum, árgöngum og skólum en ég er fullviss um að langflestir kennarar leggja þetta á sig, því við erum að vinna með mikilvægustu auðlind landsins okkar, framtíðina. Kæru foreldrar, við erum saman í þessu. Samstarf heimilis og skóla er grundvöllur að farsælu námi barnanna okkar. Kennarar vilja sjá nemendur blómstra og standa sig, þess vegna erum við í þessu starfi. Saman erum við sterkari. Gangi ykkur vel í haust og farsælt komandi skólaár! Áfram æska landsins, áfram menntun, áfram samstarf og samstaða! Höfundur er faðir og umsjónarkennari í grunnskóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Braggablús Ölmu Eyþór Kristleifsson Skoðun Heilbrigðiskerfi framtíðarinnar Victor Guðmundsson Skoðun Vók er vont – frambjóðandi XL kærður til lögreglu Kári Allansson Skoðun Er „woke-ismi“ genginn of langt? Tanja Mjöll Ísfjörð Magnúsdóttir Skoðun Tryggjum Svandísi á þing Hópur stuðningsfólks Svandísar Svavarsdóttur Skoðun Helvítis Píratarnir Unnar Þór Sæmundsson Skoðun Flokkur í felulitum Björn Gíslason Skoðun Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Skilur Kristrún ekki, að stærð kökunnar er mál nr. 1? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Af hverju er ráðherra Sjálfstæðisflokksins að gjaldfella íslenska iðnnámið? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun Skoðun Skoðun Ísland sé frjálst meðan sól gyllir haf Guðbjörg Elísa Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Að refsa eða treysta VG? Finnur Ricart Andrason skrifar Skoðun Innflytjendur eru blórabögglar Achola Otieno skrifar Skoðun Bað- og búningsklefar okkar kvenna Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Stórkostleg tímaskekkja Sigrún Perla Gísladóttir skrifar Skoðun Vinstri græn - þrátt fyrir þverpólitíska ríkisstjórn Aðalbjörg Ísafold Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Félag áhugamanna um löggæslu Agnes Ósk Marzellíusardóttir skrifar Skoðun Kosningalimran 2024 Arnar Ingi Ingason,Freyr Snorrason skrifar Skoðun Viðreisn ætlar að forgangsraða – nýta skattfé miklu betur Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Sigrar vinnast – spár bregðast Þorvaldur Örn Árnason skrifar Skoðun Af hverju Viðreisn? Eva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Pólitískar ofsóknir í aðdraganda Alþingiskosninga Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Talk about timing – degi fyrir kjördag Yngvi Sighvatsson skrifar Skoðun Hjarta og sál Heiðdís Geirsdóttir skrifar Skoðun ESB andstæðingar blekkja Íslendinga Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkurinn: Fyrir budduna þína og framtíðina Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson skrifar Skoðun Að mynda ríkisstjórn - skipulagt val til vinstri Hlynur Már Ragnheiðarson skrifar Skoðun Viðreisn: öfgalaus nálgun fyrir öfgalaust samfélag Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Kleppur er víða Ragnheiður Kristín Finnbogadóttir skrifar Skoðun Að geta lesið sér mennsku til gagns Diljá Ámundadóttir Zoëga skrifar Skoðun Börðust afar okkar til einskis í Þorskastríðinu? Hugleiðing um ESB Haukur Ingi S. Jónsson skrifar Skoðun Á ferð um Norðvesturkjördæmi Arna Lára Jónsdóttir,Hannes Sigurbjörn Jónsson,Jóhanna Ösp Einarsdóttir,Magnús Eðvaldsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um íslenska fjölmiðla Óli Valur Pétursson skrifar Skoðun Lögfestum félagsmiðstöðvar Guðmundur Ari Sigurjónsson,Friðmey Jónsdóttir skrifar Skoðun Flokkar sem vara við sjálfum sér Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hver bjó til ehf-gat? Sigríður Á. Andersen skrifar Skoðun Lausnir eða kyrrstaða í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Aðventan – njóta eða þjóta? Hrund Þrándardóttir skrifar Skoðun Við kjósum blokkir Kjartan Valgarðsson skrifar Sjá meira
Nú þegar verslunarmannahelgin hefur runnið sitt skeið tekur næsti kafli við, hin árlega skólasetning. Það skiptir engu hvort um sé að ræða leik-, grunn-, framhalds-, háskóla eða tónlistarnám, skólasetning er alltaf mjög hátíðleg stund þar sem nýtt skólaár hefst með öllum þeim ævintýrum og áskorunum sem bíða. Síðustu vikur hefur mikið verið rætt og ritað um menntakerfið okkar. Langir biðlistar í leiksskólana, mygluð húsnæði, námsmat, einkunnaverðbólga, samræmd próf, læsi, snjalltækin og samfélagsmiðlarnir, gervigreindin, PISA, tvítyngdu börnin og svona mætti áfram lengi telja. Menntakerfið okkar er ekki, og má ekki vera, það heilagt að ekki megi gagnrýna það eða ræða mögulegar úrbætur. En það er ekki allt á hliðinni hjá okkur. Gleymum ekki öllu því góða sem fyrir er og vel er gert. Það er stundum í eðli okkar að festast í neikvæða gírnum og gleyma að þakka fyrir það góða. Með þessari grein ætla ég alls ekki að fá mér sæti í þeim heita stól að tala fyrir hönd „allra“ foreldra eða „allra“ kennara, heldur slá fyrsta tóninn í farsælt samstarfi fyrir skólasetningu haustsins. Við erum nefnilega öll með sama markmið, að setja börnin í fyrsta sæti. Foreldrahlutverkið er ótrúlega magnað fyrirbæri. Þú færð þennan litla einstakling í hendurnar við fæðingu en því fylgja engar leiðbeiningar. BILLY bókahillan eða BESTÅ skáparnir frá IKEA gætu sennilega litið ögn öðruvísi út ef leiðbeiningarnar góðu fylgdu ekki með. Þess í stað þarft þú að kynnast barninu þínu og læra inná það sjálf/ur. Áður en þú veist af er ár liðið, tíminn flýgur. Að njóta þeirra forréttinda að fá að ala upp barn, fylgja því gegnum frumbernskuna og standa með því meðan það tekur stærstu skrefin í lífinu, er allt þess virði. Að ala upp barn í dag er langt frá því að vera auðvelt. Við lifum á tímum þar sem öfga-framboð á hlutum, vörum og afþreyingu eru alls staðar meðan við vitum ekki nákvæmlega hver eftirspurnin er. „Langar þig að horfa á línulega dagskrá í kvöld? Eða eigum við að finna þátt.. eða jafnvel bíómynd á Sjónvarpi Símans, Netflix, Hulu, Disney+, Amazon Prime eða eigum við frekar að spila?“. Skipulag og dagskrá dagsins er fljót að fyllast þegar morgunmatur er búinn, ef það gafst þá tækifæri til að borða morgunmat saman. Börnin fara í skóla, síðan á æfingar, ýmist íþróttir, tónlist eða annað, síðan þarf að leika við vinina og jafnvel afmæli en það má ekki gleyma að lesa heima svo við komum ekki illa út í lesfiminni. Við fullorðna fólkið þurfum að hugsa um krílin okkar en á sama tíma þurfum við líka að halda heimilinu hreinu, versla í matinn, sinna vinnunni okkar, komast í ræktina því það þarf að huga að heilsunni líka, rækta sambandið við maka, hitta fjölskyldu, vini og félaga til að missa ekki tengslin og loks er það síminn, tölvupóstarnir og eitt og eitt borð í Candy Crush. Svefninn rekur svo lestina. En foreldrar standa ekki einir. Kennarahlutverkið er álíka magnað (og klikkað) fyrirbæri. Þessa dagana sitja fjölmargir kennarar heima hjá sér og leiða hugann að nemendahópunum sem eru væntanlegir. Þessir kennarar eru ýmist að taka við nýjum hópum eða hitta gamla hópa aftur. Það skiptir í raun litlu máli því undirbúningurinn er alltaf eins: að halda eins vel utan um hvern og einn nemanda og mögulegt er. Og þar komum við aftur að IKEA leiðbeiningabókinni. Kennari þarf að kynnast hverjum einasta nemanda í hópnum sínum, kynnast styrkleikum og veikleikum, hvernig sé best að hvetja viðkomandi áfram og ná því mesta og besta fram. Þegar kennari hefur náð því hjá einum nemanda, þá tekur næsti við og næsti þangað til allur hópurinn er kortlagður. Og þá er komið að því að mynda góðan bekkjaranda. Þetta er ótrúlega mikil vinna, en hún er þess virði. Hún er mismikil eftir hópum, árgöngum og skólum en ég er fullviss um að langflestir kennarar leggja þetta á sig, því við erum að vinna með mikilvægustu auðlind landsins okkar, framtíðina. Kæru foreldrar, við erum saman í þessu. Samstarf heimilis og skóla er grundvöllur að farsælu námi barnanna okkar. Kennarar vilja sjá nemendur blómstra og standa sig, þess vegna erum við í þessu starfi. Saman erum við sterkari. Gangi ykkur vel í haust og farsælt komandi skólaár! Áfram æska landsins, áfram menntun, áfram samstarf og samstaða! Höfundur er faðir og umsjónarkennari í grunnskóla.
Af hverju er ráðherra Sjálfstæðisflokksins að gjaldfella íslenska iðnnámið? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun
Skoðun Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson skrifar
Skoðun Börðust afar okkar til einskis í Þorskastríðinu? Hugleiðing um ESB Haukur Ingi S. Jónsson skrifar
Skoðun Á ferð um Norðvesturkjördæmi Arna Lára Jónsdóttir,Hannes Sigurbjörn Jónsson,Jóhanna Ösp Einarsdóttir,Magnús Eðvaldsson skrifar
Af hverju er ráðherra Sjálfstæðisflokksins að gjaldfella íslenska iðnnámið? Böðvar Ingi Guðbjartsson Skoðun