Pólitísk loforð Gísli Rafn Ólafsson skrifar 20. nóvember 2024 10:01 Kosningar snúast um loforð. Loforð um betra samfélag, aukna velferð, lægri skatta eða aukna þjónustu, nú eða að þykjast ætla að leggja beinharða peninga inn á bankabækir kjósenda.. En oftar en ekki reynast þessi loforð vera innantóm orð sem eru aðeins sett fram til að veiða atkvæði kjósenda. Þegar kjördagur er liðinn og kjörseðlarnir taldir, hverfa mörg þeirra loforða sem gefin voru í hita leiksins, ofan í skúffu þangað til að rykið er dustað af þeim í næstu kosningum. Þetta er þróun sem við verðum að stöðva ef við viljum endurheimta traust á stjórnmálum og tryggja að lýðræðið virki eins og til er ætlast. Það er ekki nýtt að stjórnmálamenn lofi meiru en þeir geta staðið við. En á tímum þar sem upplýsingaflæði er meira en nokkru sinni fyrr og kjósendur eru betur upplýstir, ætti að vera auðveldara að halda stjórnmálamönnum við efnið. Samt sjáum við enn dæmi um að frambjóðendur setja fram stórar yfirlýsingar og loforð sem þeir hafa lítinn sem engan ásetning um að uppfylla. Þetta veldur vonbrigðum hjá kjósendum og dregur úr trú á stjórnmálakerfinu. Krefjumst skýringa – og hugsum gagnrýnið Ein ástæðan er sú að oft eru afleiðingar þess að brjóta loforð litlar. Ábyrgð stjórnmálamanna er takmörkuð og kjósendur hafa stutt minni þegar kemur að því að rifja upp loforð síðustu kosninga. Þetta skapar umhverfi þar sem það er hvati til að lofa öllu milli himins og jarðar til að tryggja sér atkvæði, án þess að þurfa að standa við það seinna meir. Við þurfum að breyta þessari menningu. Það er nauðsynlegt að kjósendur séu meðvitaðir um þessi mynstur og krefjist meiri ábyrgðar. Við verðum að spyrja gagnrýninna spurninga, krefjast skýringa á því hvernig loforðin verði uppfyllt og fylgja því eftir þegar stjórnmálamenn standa ekki við stóru orðin. Með aukinni þátttöku í umræðunni og gagnrýninni hugsun getum við þrýst á um breytingar. Mikilvægi heiðarleika Stjórnmálamenn sem gefa innantóm loforð eru ekki aðeins að blekkja kjósendur, heldur einnig að grafa undan lýðræðinu sjálfu. Þegar fólk missir trú á stjórnmálum og telur að það skipti engu máli hver sé við völd, þá dregur það úr þátttöku í kosningum og lýðræðislegum ferlum. Þetta opnar dyrnar fyrir öfgafullar raddir og gerir samfélagið berskjaldaðra fyrir óstöðugleika. Við þurfum frambjóðendur sem eru heiðarlegir, sem tala skýrt um það sem þeir vilja gera og hvernig þeir ætla að gera það. Fólk sem er tilbúið að taka ábyrgð og standa við orð sín. Þetta er ekki aðeins spurning um siðferði, heldur einnig um virðingu fyrir kjósendum og lýðræðislegum ferlum. Það er einnig mikilvægt að við sem kjósendur verðum raunsæ. Við þurfum að átta okkur á því að enginn stjórnmálamaður getur leyst öll vandamál samfélagsins á einni nóttu. Þegar loforð eru of góð til að vera sönn, þá eru þau líklega einmitt það. Með því að vera meðvituð um þetta getum við forðast að falla fyrir innantómum loforðum og í staðinn stutt við þau sem eru raunhæf og heiðarleg. Ábyrgð fjölmiðla og stjórnmálamanna Fjölmiðlar gegna hér lykilhlutverki. Með ábyrgri og gagnrýnni umfjöllun geta þeir varpað ljósi á loforð stjórnmálamanna, greint hvort þau séu raunhæf og fylgst með því hvort þau séu uppfyllt. Með því að veita almenningi réttar upplýsingar eykst möguleikinn á upplýstri umræðu og ákvörðunum. Einnig þarf að styrkja reglur og ferla sem auka ábyrgð stjórnmálamanna. Til dæmis mætti setja á laggirnar kerfi þar sem frambjóðendur þurfa að gera grein fyrir því hvernig þeir ætla að fjármagna og framkvæma stefnumál sín. Með skýrari ramma getum við dregið úr líkum á innantómum loforðum og aukið trúverðugleika stjórnmálanna. En að lokum er þetta spurning um gildi og viðhorf. Við þurfum að hvetja til stjórnmálamenningar þar sem heiðarleiki, ábyrgð og virðing eru í fyrirrúmi. Þar sem frambjóðendur líta á það sem skyldu sína að þjóna almenningi og vinna í hans þágu, fremur en að persónulegum ávinningi eða völdum. Látum ekki gabba okkur Það er ekki auðvelt að breyta rótgróinni menningu, en það er nauðsynlegt. Með sameiginlegu átaki kjósenda, fjölmiðla og stjórnmálamanna getum við byggt upp betra kerfi. Kerfi þar sem loforð eru gefin af ábyrgð og staðið er við þau. Þar sem traust er ekki orðin tóm, heldur raunverulegur grunnur samskipta milli kjósenda og kjörinna fulltrúa. Við höfum öll hlutverki að gegna í þessu. Með því að vera vakandi, krefjast ábyrgðar og styðja við þau sem sýna heiðarleika og ábyrgð í störfum sínum, getum við haft raunveruleg áhrif. Lýðræðið er lifandi ferli sem krefst þátttöku okkar allra. Það er kominn tími til að við segjum skilið við innantóm loforð og tökum höndum saman um að byggja upp traust og ábyrgð í stjórnmálum. Með því að velja frambjóðendur sem berjast fyrir fólkið, sem setja hagsmuni heildarinnar ofar eigin hagsmunum, getum við tryggt betri framtíð fyrir okkur öll. Nú er tími til að taka af skarið og gera það sem þarf til að breyta stjórnmálamenningunni til hins betra. Við eigum það skilið og komandi kynslóðir munu þakka okkur fyrir. Kjósum öðruvísi fyrir næstu kosningar – kjósum Pírata. Höfundur er þingmaður Pírata og skipar 2. sætið á lista Pírata í Suðvesturkjördæmi.. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gísli Rafn Ólafsson Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Píratar Mest lesið Braggablús Ölmu Eyþór Kristleifsson Skoðun Kosningabaráttan er kostuð af þér Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Heilbrigðiskerfi framtíðarinnar Victor Guðmundsson Skoðun Af hverju ætti ég að standa með kennurum? Stefán Birgir Jóhannesson Skoðun Helvítis Píratarnir Unnar Þór Sæmundsson Skoðun Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Er „woke-ismi“ genginn of langt? Tanja Mjöll Ísfjörð Magnúsdóttir Skoðun Dýrkeypt jólagjöf Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Veldu Viðreisn Katrín Sigríður J Steingrímsdóttir Skoðun Reikningskúnstir Ragnars Þórs Björn Leví Gunnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Þrífætta svínið og auðlindarentan Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Er nóg að bara brjóta land? Þorvaldur Rúnarsson skrifar Skoðun Íslensk ferðaþjónusta til framtíðar: Næstu skref Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Að kjósa taktískt Samúel Karl Ólason skrifar Skoðun Að standa vörð um þjóðina Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Jöfn tækifæri í boði Sjálfstæðisflokksins Snorri Ingimarsson skrifar Skoðun Íslendingar, ekki vera fávitar! Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Náttúran er stærsta kosningamálið Skúli Skúlason skrifar Skoðun Ásýnd spillingar Jón Ármann Steinsson skrifar Skoðun Pólitík í pípunum Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Veldu Viðreisn Katrín Sigríður J Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Hugsi eftir íbúafund gærdagsins Jón Hjörleifur Stefánsson skrifar Skoðun Framtíðin er í húfi Ásmundur Einar Daðason skrifar Skoðun Drodzy Polacy Jóhann Karl Sigurðsson skrifar Skoðun Fáránleg fjármálastjórn Sigurður Oddsson skrifar Skoðun Fyrirsjáanleiki fyrir ferðaþjónustuna Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Sjávarútvegurinn - Unga fólkið er framtíðin Arnar Jónsson,Hreinn Pétursson skrifar Skoðun Hver verða lykilgildin í næsta stjórnarsáttmála? Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Ungt fólk í Hafnarfirði stendur með Rósu Guðbjartsdóttur Hópur ungs fólks í Hafnarfirði skrifar Skoðun Kjósum frið Guttormur Þorsteinsson skrifar Skoðun Af hverju kýs ég frjálslyndi og frelsi? Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Píratar, frumkvöðlar í íslenskum stjórnmálum Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Lilja lofar öllu fögru Björn B Björnsson skrifar Skoðun Siðlaus einkavæðing gegn almannahagsmunum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Reikningskúnstir Ragnars Þórs Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Sögulegt tækifæri Logi Einarsson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Sæunn Gísladóttir,Sindri S. Kristjánsson skrifar Skoðun X í C fyrir framtíð á Íslandi Lovísa Oktovía Eyvindsdóttir skrifar Skoðun Kosið um stefnu Axel Jón Ellenarson skrifar Skoðun Byggjum og náum niður vöxtum og verðbólgu Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnir síðustu ára hafa vanrækt barnamál Lúðvík Júlíusson skrifar Sjá meira
Kosningar snúast um loforð. Loforð um betra samfélag, aukna velferð, lægri skatta eða aukna þjónustu, nú eða að þykjast ætla að leggja beinharða peninga inn á bankabækir kjósenda.. En oftar en ekki reynast þessi loforð vera innantóm orð sem eru aðeins sett fram til að veiða atkvæði kjósenda. Þegar kjördagur er liðinn og kjörseðlarnir taldir, hverfa mörg þeirra loforða sem gefin voru í hita leiksins, ofan í skúffu þangað til að rykið er dustað af þeim í næstu kosningum. Þetta er þróun sem við verðum að stöðva ef við viljum endurheimta traust á stjórnmálum og tryggja að lýðræðið virki eins og til er ætlast. Það er ekki nýtt að stjórnmálamenn lofi meiru en þeir geta staðið við. En á tímum þar sem upplýsingaflæði er meira en nokkru sinni fyrr og kjósendur eru betur upplýstir, ætti að vera auðveldara að halda stjórnmálamönnum við efnið. Samt sjáum við enn dæmi um að frambjóðendur setja fram stórar yfirlýsingar og loforð sem þeir hafa lítinn sem engan ásetning um að uppfylla. Þetta veldur vonbrigðum hjá kjósendum og dregur úr trú á stjórnmálakerfinu. Krefjumst skýringa – og hugsum gagnrýnið Ein ástæðan er sú að oft eru afleiðingar þess að brjóta loforð litlar. Ábyrgð stjórnmálamanna er takmörkuð og kjósendur hafa stutt minni þegar kemur að því að rifja upp loforð síðustu kosninga. Þetta skapar umhverfi þar sem það er hvati til að lofa öllu milli himins og jarðar til að tryggja sér atkvæði, án þess að þurfa að standa við það seinna meir. Við þurfum að breyta þessari menningu. Það er nauðsynlegt að kjósendur séu meðvitaðir um þessi mynstur og krefjist meiri ábyrgðar. Við verðum að spyrja gagnrýninna spurninga, krefjast skýringa á því hvernig loforðin verði uppfyllt og fylgja því eftir þegar stjórnmálamenn standa ekki við stóru orðin. Með aukinni þátttöku í umræðunni og gagnrýninni hugsun getum við þrýst á um breytingar. Mikilvægi heiðarleika Stjórnmálamenn sem gefa innantóm loforð eru ekki aðeins að blekkja kjósendur, heldur einnig að grafa undan lýðræðinu sjálfu. Þegar fólk missir trú á stjórnmálum og telur að það skipti engu máli hver sé við völd, þá dregur það úr þátttöku í kosningum og lýðræðislegum ferlum. Þetta opnar dyrnar fyrir öfgafullar raddir og gerir samfélagið berskjaldaðra fyrir óstöðugleika. Við þurfum frambjóðendur sem eru heiðarlegir, sem tala skýrt um það sem þeir vilja gera og hvernig þeir ætla að gera það. Fólk sem er tilbúið að taka ábyrgð og standa við orð sín. Þetta er ekki aðeins spurning um siðferði, heldur einnig um virðingu fyrir kjósendum og lýðræðislegum ferlum. Það er einnig mikilvægt að við sem kjósendur verðum raunsæ. Við þurfum að átta okkur á því að enginn stjórnmálamaður getur leyst öll vandamál samfélagsins á einni nóttu. Þegar loforð eru of góð til að vera sönn, þá eru þau líklega einmitt það. Með því að vera meðvituð um þetta getum við forðast að falla fyrir innantómum loforðum og í staðinn stutt við þau sem eru raunhæf og heiðarleg. Ábyrgð fjölmiðla og stjórnmálamanna Fjölmiðlar gegna hér lykilhlutverki. Með ábyrgri og gagnrýnni umfjöllun geta þeir varpað ljósi á loforð stjórnmálamanna, greint hvort þau séu raunhæf og fylgst með því hvort þau séu uppfyllt. Með því að veita almenningi réttar upplýsingar eykst möguleikinn á upplýstri umræðu og ákvörðunum. Einnig þarf að styrkja reglur og ferla sem auka ábyrgð stjórnmálamanna. Til dæmis mætti setja á laggirnar kerfi þar sem frambjóðendur þurfa að gera grein fyrir því hvernig þeir ætla að fjármagna og framkvæma stefnumál sín. Með skýrari ramma getum við dregið úr líkum á innantómum loforðum og aukið trúverðugleika stjórnmálanna. En að lokum er þetta spurning um gildi og viðhorf. Við þurfum að hvetja til stjórnmálamenningar þar sem heiðarleiki, ábyrgð og virðing eru í fyrirrúmi. Þar sem frambjóðendur líta á það sem skyldu sína að þjóna almenningi og vinna í hans þágu, fremur en að persónulegum ávinningi eða völdum. Látum ekki gabba okkur Það er ekki auðvelt að breyta rótgróinni menningu, en það er nauðsynlegt. Með sameiginlegu átaki kjósenda, fjölmiðla og stjórnmálamanna getum við byggt upp betra kerfi. Kerfi þar sem loforð eru gefin af ábyrgð og staðið er við þau. Þar sem traust er ekki orðin tóm, heldur raunverulegur grunnur samskipta milli kjósenda og kjörinna fulltrúa. Við höfum öll hlutverki að gegna í þessu. Með því að vera vakandi, krefjast ábyrgðar og styðja við þau sem sýna heiðarleika og ábyrgð í störfum sínum, getum við haft raunveruleg áhrif. Lýðræðið er lifandi ferli sem krefst þátttöku okkar allra. Það er kominn tími til að við segjum skilið við innantóm loforð og tökum höndum saman um að byggja upp traust og ábyrgð í stjórnmálum. Með því að velja frambjóðendur sem berjast fyrir fólkið, sem setja hagsmuni heildarinnar ofar eigin hagsmunum, getum við tryggt betri framtíð fyrir okkur öll. Nú er tími til að taka af skarið og gera það sem þarf til að breyta stjórnmálamenningunni til hins betra. Við eigum það skilið og komandi kynslóðir munu þakka okkur fyrir. Kjósum öðruvísi fyrir næstu kosningar – kjósum Pírata. Höfundur er þingmaður Pírata og skipar 2. sætið á lista Pírata í Suðvesturkjördæmi..
Skoðun Ungt fólk í Hafnarfirði stendur með Rósu Guðbjartsdóttur Hópur ungs fólks í Hafnarfirði skrifar
Skoðun Siðlaus einkavæðing gegn almannahagsmunum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Sögulegt tækifæri Logi Einarsson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Sæunn Gísladóttir,Sindri S. Kristjánsson skrifar